Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Η 1η Μάη να σημάνει την αντεπίθεσή μας!


Το τελευταίο διάστημα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αλλαγή και ψήφιση του Νέου Θεσμικού Πλαισίου του ΤΕΕ, που ουσιαστικά, όταν ο νέος μηχανικός θα αποφοιτεί θα θεωρείται “δόκιμος μηχανικός” που ανήκει στην “μηδενική κλάση” χωρίς ουσιαστικά επαγγελματικά και εργασιακά-ασφαλιστικά δικαιώματα, θα πρέπει να παρακολουθεί επί πληρωμή σεμινάρια του ΤΕΕ και να δίνει εξετάσεις για όλη του τη ζωή, εξαρτώμενος από τον κάθε εργοδότη αν θα του αναγνωρίσει ‘’επαγγελματική εμπειρία’’.

Δε πρόκειτε όμως για μια νέα κατάσταση. Από την έναρξη της κρίσης, ο γολγοθάς της αναζήτησης εργασίας στο αντικείμενο σου έχει αποτέλεσμα: εργασία με απελευθερωμένα ωράρια,υποκατώτατους μισθούς,δυσχερείς συνθήκες υπό την μόνιμη απειλη της απόλυσης, ακόμα και αμισθί εργασία σε γραφεία μηχανικών για την απόκτηση εμπειρίας.Ταυτόχρονα η ανεργία χτυπάει κόκκινο στον κλάδο, ενώ τα ποσοστά είναι ακόμη μεγαλύτερα στους νέους εργαζόμενους.Έτσιη πάλη για την εργασιακή προοπτική αποκτά νέα βαρύτητα.

Το παράδειγμα της 1ης Μαΐου : Κατακτώντας την συλλογική μας μνήμη…

Αρχικά η πρωτομαγιά θεωρείτε η παγκόσμια μέρα των εργατών- και όχι των λουλουδιών, όπως ακούγεται. Και αυτό λόγω της αιματοβαμμένης εργατικής εξέγερσης τον Μάΐο του 1886 στο Σικάγο.Βασικό τους αίτημα αποτελούσε το οκτάωρο, με το γνώστο σύνθημα«Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο", καθώς την περίοδο εκείνη  οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να εργάζονται αμέτρητες ώρες, κάθε μέρα της εβδομάδας. Η 1η Μαΐου ήταν η πρώτη μέρα των μαζικών απεργιακών διαδήλωσεων με αποκορύφωμα τρεις μέρες αργότερα όπου συμμετείχαν 350.000 απεργοί εργάτες. Παρά τον ειρηνικό χαρακτήρα της πορείας, η αστυνομία έλαβε την εντολή να διαλύσει με τη βία την κινητοποίηση. Αποτέλεσμα αυτού ήταν 4 νεκροί και πολλοί τραυματίες.

Η Πρωτομαγιά του 1886 έγινε το σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα των εργατών ενάντια στην αστική τάξη, για το δικαίωμα στη δουλειά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά του κεφαλαίου. Έδειξε ότι ο εχθρός δεν είναι ανίκητος. Σήμερα, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις μεγάλες δυνατότητες της εργατικής τάξης. Είναι πιο μορφωμένη από ποτέ, πιο πολυπληθής διεθνώς, δημιουργός απίστευτου πλούτου και νέας γνώσης. Δεν έχει ανάγκη τα αστικά παράσιτα. Ο 21ος αιώνας είναι η δική της εποχή!

«Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος,ο δρόμος γίνεται βαδίζοντας!»
Είναι ανάγκη σήμερα, κόντρα στον «ρεαλισμό» της ανεργίας, της επισφάλειας, της μισοεργασίας να φωνάξουμε παρών στον αγώνα της γενιάς μας! Να πάμε κόντρα στις λογικές του συμβιβασμού και της υποταγής και να συνειδητοποιήσουμε ότι όταν χάνουμε τα πάντα η μόνη ρεαλιστική προοπτική είναι να τα διεκδικήσουμε όλα.Είναι η ώρα να προετοιμάσουμε τη ρήξη συνολικά με αυτή την πολιτική με κέντρο ένα μαχητικό, ανεξάρτητο ταξικό κίνημα. Πρέπει να βρεθούμε ως ένα πρώτο σταθμό στο πλευρό των πρωτοβάθμιων σωματείων στην απεργία της 1η Μάη .Να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε, τον κόσμο που μας ανήκει!

ΟΛΟΙ ΤΗΝ 1Η ΜΑΗ ΣΤΙΣ 11πμ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ!

Δευτέρα 23 Απριλίου 2018

Όλοι/ες στη Γενική Συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου την Τρίτη 24/4 στις 12:30 στο αφμ. Β1

Όταν μας λένε ότι μετά το Πάσχα είναι ώρα για εκλογές και εξεταστική, εμείς απαντάμε ότι είναι ώρα για γενικές συνελεύσεις και την δική μας απάντηση !

Αν κάπως μπορεί να χαρακτηριστεί η περίοδος πριν από τις διακοπές του Πάσχα, θα λέγαμε ότι ήταν μια όαση μέσα στην κινηματική ξηρασία των τελευταίων ετών. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, μαζί με μαθητές και φοιτητικούς συλλόγους δώσανε μια πρώτη απάντηση, κάνοντας ξεκάθαρο ότι αντιλαμβάνονται την επίθεση που δέχεται η παιδεία ως κάτι ενιαίο και μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί και να ανατραπεί. Παράλληλα οι επανειλημμένες κινητοποιήσεις φοιτητικών συλλόγων μαζί με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών μπλόκαραν οποιαδήποτε προσπάθεια ψήφισης του νέου θεσμικού πλαισίου του ΤΕΕ.
Η φετινή χρονιά και τα ξεσπάσματά της
Ολόκληρη η φετινή χρονιά χαρακτηρίστηκε από το ξέσπασμα μικρότερων ή μεγαλύτερων ζητημάτων που φυσικά έχουν κοινή μήτρα και έτσι είναι καιρός να τις δούμε. Από τον Οκτώβρη και την αμφισβήτηση του δικαιώματός μας για δωρεάν συγγράμματα, είδαμε υπουργείο και εκδότες διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων να διαπραγματεύονται τα κέρδη και τα συμφέροντά τους στις πλάτες μας. Λίγο καιρό μετά, οι εστιακοί φοιτητές βίωσαν το κλείσιμο των εστιατορίων τους, ενώ τα δωμάτιά τους κατέρρεαν, και πολλοί να μένουν για βδομάδες ακόμα και χωρίς ζεστό νερό ή θέρμανση. Φυσικά, η οργάνωση και η δράση των εστιακών φοιτητών με την κατάληψη του ΙΝΕΔΙΒΙΜ έδειξε ότι είμαστε ακόμα εδώ και θα επιβάλλουμε όλα όσα δικαιούμαστε. Αντίστοιχα, οι κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών, φοιτητών και μαθητών στο υπουργείο παιδείας, που μάλιστα προχώρησαν σε καταλήψεις του χώρου και σε συνελεύσεις αγώνα μέσα αυτό άνοιξαν έναν άλλο δρόμο. Έναν δρόμο οργάνωσης από τα κάτω, των κοινά πληττομένων κομματιών της εκπαίδευσης. Μια λογική συνελεύσεων αγώνα που έφερε και το μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 30/3 και το κοινό συντονιστικό φοιτητικών συλλόγων, μαθητών και εκπαιδευτικών αμέσως μετά που πήρε απόφαση για τη νέα πανεκπαιδευτική κινητοποίηση την Τετάρτη 25/4 την οποία και έχουμε χρέος στους εαυτούς μας να στηρίξουμε. 
Εκπαιδευτική-εργασιακή αναδιάρθρωση
Φυσικά δεν έχουμε καμία αυταπάτη και σαφώς διακρίνουμε ότι όλες αυτές οι εκφάνσεις συνολικότερων κατευθύνσεων στον χώρο της παιδείας δεν είναι ξεκομμένες. Ο νόμος Γαβρόγλου που πέρασε το καλοκαίρι περιέχει πολύ συγκεκριμένα πράγματα, και δεν είναι μόνο οι φοιτητικές παροχές ή ό,τι άμεσα βλέπουμε να αλλάζει. Είναι οι κατευθύνσεις που βάζει για το πώς θα είναι οι σπουδές μας, τι περιεχόμενο θα έχουν και τι στόχο. Είναι οι αλλαγές που έρχονται στα προγράμματα σπουδών των σχολών μας, που συνολικά οδηγούν σε ικανούς αποφοίτους-συλλέκτες δεξιοτήτων για τις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου και όχι σε επιστήμονες με συνολική εποπτεία του πεδίου τους, με ικανότητα κριτικής σκέψης και εξέλιξης του προς όφελος της κοινωνίας και των αναγκών της. Ενώ παράλληλα, οι αλλαγές που έρχονται στο θεσμικό πλαίσιο του ΤΕΕ, φέρνουν δια βίου και επί πληρωμή σεμινάρια και εξετάσεις σε μια προσπάθεια ξεπεράσματος της μηδενικής κλάσης χωρίς κανένα δικαίωμα που θα μας εντάσσουν ως απόφοιτους, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τα νέα προγράμματα σπουδών και τους μελλοντικούς αποφοίτους-εργαζόμενους που έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή το κεφάλαιο σε μια ατέρμονη προσπάθεια να ξεπεράσει την κρίση του.
Και τι σχέση έχουν αυτά με τη σχολή μας;
Και επειδή η σχολή μας δεν είναι κάτι πέρα και έξω απ’ όλα αυτά, αναμενόμενη είναι μια καθημερινότητα με εφαρμογή τους στις πιο απλές πτυχές της λειτουργίας της. Γιατί η σχολή μας είναι που δεν είχε θέρμανση Γενάρη μήνα και δίναμε εξετάσεις με γάντια και σκουφιά, η σχολή μας είναι που με το που μπαίνεις σου λέει πλήρωσε 50-60€ για υλικά σχεδίου, στη σχολή μας είναι το κέντρο γεωπληροφορικής που καταρρέει και οι υπολογιστές που δεν λειτουργούν, στην σχολή μας είναι τα κοψίματα στις ΜΓΑ Ι που σου τρώνε άλλο ένα καλοκαίρι και τα μαζικά κοψίματα σε συγκεκριμένα μαθήματα, η σχολή μας είναι που δημιουργεί φοιτητές δύο ταχυτήτων αφού για να παρακολουθήσεις ΜΓΑ ΙΙ πρέπει να έχεις στην τσέπη 300€+ και να δουλεύεις τσάμπα, ενώ την ίδια ώρα η σχολή μας είναι που για τα 100 χρόνια δίνουν 10.000€+ για catering και φυσικά πολλά περισσότερα για διαφόρων ειδών ερευνητικά προγράμματα. Και φυσικά, στην σχολή μας είναι που επίσης τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει η κουβέντα για αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών, του τίτλου της κ.ο.κ. και που φυσικά οι καθηγητές προσπαθούν με κάθε τρόπο η συνέλευσή τους να μην κοινοποιείται και μαθαίνεται στο φοιτητικό σύλλογο γιατί και οι ίδιοι τα γνωρίζουν τα παραπάνω και φυσικά δεν έχουν απαντήσεις, ή τουλάχιστον πειστικές απαντήσεις.
Δεν πολεμάμε γι’ αυτούς παρά μόνο για τις ζωές μας
Και ενώ βιώνουμε καθημερινά μια τέτοια πραγματικότητα, ακούμε καθημερινά πόσο σημαντικό είναι όλα αυτά να περιμένουν ή και να τα ξεχάσουμε γιατί είναι ανάγκη να σταθούμε όλοι μαζί, ότι τα συμφέροντά μας είναι κοινά και ότι τα απειλεί μια τουρκική επιθετικότητα τώρα ή ένας «σκοπιανός» αλυτρωτισμός πριν τρεις μήνες. Αυτά μας τα λένε την ίδια ώρα που το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει τη Συρία. Την ίδια ώρα που το ελληνικό κράτος συμμετείχε άμεσα στην επίθεση παραχωρώντας τη βάση της Σούδας και πολλές ακόμη σε όλη την Ελλάδα. Αυτά μας τα λένε την ίδια ώρα που μέσα στις σχολές μας παράγουμε γνώση για την πολεμική τους μηχανή, με ερευνητικά, επώνυμες έδρες και μεταπτυχιακά προγράμματα. Όσο λοιπόν μας λένε αυτά, εμείς απαντάμε ότι δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον μαζί τους, απαντάμε ότι τα μόνα κοινά συμφέροντα τα έχουμε με τα πληττόμενα κομμάτια της Ελλάδας, της Τουρκιάς, της Μακεδονίας, της Συρίας, απέναντι σε κάθε ιμπεριαλιστική και καπιταλιστική δύναμη, εντός και εκτός συνόρων, είτε με την μορφή του εισβολέα είτε με την μορφή του προστάτη. Από την μεριά μας να κάνουμε ξεκάθαρο ότι εμείς δεν θα αποδεχτούμε το μέλλον που μας επιβάλλουν, δεν συμβιβαζόμαστε και δεν συναινούμε στη πραγματικότητα τους. Μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες θα περιγράψουμε το μέλλον που μας αρμόζει, θα παλέψουμε για τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας!

Όλα αυτά δεν είναι ζητήματα που κάποιος κάπου μακριά έχει να αντιμετωπίσει, είναι ζητήματα που αφορούν όλους μας και είτε θέλουμε να το δούμε, είτε όχι, όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι μαζί τους καθημερινά. Ακριβώς γι’ αυτό δεν πρέπει να θεωρούμε ότι κάποιος θα τα λύσει για εμάς κάπως μαγικά. Αν εμείς οι ίδιοι δεν πάρουμε στα χέρια μας τις ζωές μας, δεν πρόκειται να το κάνει κανείς. Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένουμε στις γενικές συνελεύσεις και τον ρόλο τους. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις πρέπει κάθε φοιτητής/τρια να βρίσκει χώρο να προβληματιστεί, να συζητήσει για τα προβλήματα της καθημερινότητάς του, να ψηλαφίσει την μήτρα τους προκειμένου να είναι σε θέση να βρει λύσεις. Γι’ αυτό επιμένουμε και λέμε ότι δεν μας ενδιαφέρει ένας φοιτητικός σύλλογος-σφραγίδα και κάποιοι μέντορες που θα αποφασίζουν στα ΔΣ και φυσικά δεν θέλουμε μια γενική συνέλευση των παρατάξεων και των παράλληλων μονολόγων. Θέλουμε γενικές συνελεύσεις που θα είναι χώροι ζύμωσης, προβληματισμού και πολιτικοποίησης συνολικά του φοιτητικού συλλόγου και των αιτημάτων του.

Όλοι/ες στη Γενική Συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου την Τρίτη 24/4 στις 12:30 στο αμφ. Β1