Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ την Τρίτη 20/03 στις 11:30 στο αμφ. Β1

Η ψήφιση της αλλαγής του Νέου Θεσμικού Πλαισίου του ΤΕΕ, φέρνει μια πλήρη αναδιάταξη στο χάρτη των επαγγελματικών-εργασιακών δικαιωμάτων. Ουσιαστικά, όταν ο νέος μηχανικός θα αποφοιτεί θα θεωρείται “δόκιμος μηχανικός” χωρίς ουσιαστικά επαγγελματικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με πενιχρές αμοιβές. Αυτός ο μηχανικός θα ανήκει στη “μηδενική κλάση” και προκειμένου να περάσει στην επόμενη και να αναρριχηθεί στην πυραμίδα, θα πρέπει να παρακολουθεί σεμινάρια επί πληρωμή τα οποία θα παρέχει το Τ.Ε.Ε., να δίνει για όλη του τη ζωή εξετάσεις και θα εξαρτάται από τον κάθε εργοδότη να του αναγνωρίσει “επαγγελματική εμπειρία”. Αυτό που προσπαθούν ουσιαστικά να επιτύχουν είναι η δημιουργία μιας τεράστιας γκάμας “δεξιοτήτων”, με εξεταστή και πιστοποιητή τους το Τ.Ε.Ε.. Επιπλέον, συντελείται εκ βάθρων αλλαγή της δομής του ίδιου του Τ.Ε.Ε. και εντείνεται περαιτέρω η υπόστασή του ως ένας γραφειοκρατικός και αντιδημοκρατικός μηχανισμός που λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα τις ανάγκες εργοδοτών, μεγαλοεργολάβων και μεγαλομηχανικών, αφήνοντας ακόμα λιγότερα συνδικαλιστικά δικαιώματα και περιθώρια αντίδρασης στους εργαζόμενους, τους νέους μηχανικούς και μισθωτούς.
Αυτές οι αλλαγές προφανώς και συνδέονται και με τις σχολές μας, όχι μόνο επειδή ήταν προσκεκλημένοι η σύγκλητος του Ε.Μ.Π. εκεί για να “συμβουλέψει” το Τ.Ε.Ε. πως θα μας εκμεταλλεύεται καλύτερα, αλλά βασικά επειδή όλες οι κατευθύνσεις των μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση ευθυγραμμίζονται με τις αλλαγές του Τ.Ε.Ε.. Χαρακτηριστικό παράδειγμα σ' αυτό αποτελεί το νομοσχέδιο Γαβρόγλου το οποίο προβλέπει αλλαγές στα προγράμματα σπουδών σε κατεύθυνση περαιτέρω κατάτμησης των γνωστικών αντικειμένων, τη δημιουργία Κέντρων Δια Βίου Μάθησης, τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα κ.α.. Σημαντικό μέτρο του πολυνομοσχεδίου που κατατίθεται προς ψήφιση αυτές τις μέρες είναι η δημιουργία σχολών δύο ταχυτήτων (5ετών Πολυτεχνειακών και 4ετών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής)  με το ίδιο αντικείμενο που θα λειτουργήσει σαν μέτρο συμπίεσης των εργασιακών δικαιωμάτων κάθε αποφοίτου προς τα κάτω. Παράλληλα προβλέπει την ίδρυση  κέντρων επαγγελματικής εκπαίδευσης (Κ.Ε.Ε.) και επικυρώνεται έτσι για ακόμα μία φορά η όξυνση των ταξικών φραγμών στη παιδεία. Τέλος, στο πεδίο της έρευνας, με το νέο νόμο ορίζεται ότι ιδιώτες θα εκμεταλλεύονται το δημόσιο πανεπιστήμιο, μεταφέροντας σε αυτό τις άθλιες εργασιακές σχέσεις της αγοράς εργασίας και παράγοντας κέρδη με μηδέν κόστος χρησιμοποιώντας δωρεάν τους φοιτητές ως εργατικό δυναμικό και τις υλικοτεχνικές υποδομές των ιδρυμάτων ως εξοπλισμό.
Οι πρώτες απαντήσεις στα παραπάνω έχουν αρχίσει ήδη να δίνονται, ας μην τις αφήσουμε να χαθούν.
Όσον αφορά το ΤΕΕ, το Σάββατο 3/3 επιχειρήθηκε από την διοικούσα επιτροπή να ψηφιστεί το νέο θεσμικό πλαίσιο. Έπειτα από μαζική κινητοποίηση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και Φοιτητικών Συλλόγων του ΕΜΠ που παρενέβησαν πριν καν αρχίσει η διαδικασία και απέτρεψαν την διεξαγωγή της, το νέο θεσμικό πλαίσιο έμεινε για άλλη μια φορά στα χαρτιά. Άξιο αναφοράς είναι ότι η προηγούμενη προσπάθεια συνεδρίασης για την ψήφισή του έγινε μέσα στο κτίριο της Βουλής υπό την κάλυψη των δυνάμεων των ΜΑΤ, κίνηση που κάνει ξεκάθαρο ποιους φοβάται το ΤΕΕ και στην πλάτη ποιων αποφασίζει. Σε συνέχεια της κινητοποίησης του Σαββάτου, την Πέμπτη 8/3 Φοιτητικοί Σύλλογοι από το ΕΜΠ πραγματοποίησαν και δεύτερη κινητοποίηση στο ΤΕΕ για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, την εισαγωγή των κλάσεων αλλά και την συνολικότερη επίθεση στον κλάδο των μηχανικών. Έγινε κατάληψη του χώρου και ύστερα από πιέσεις εμφανίστηκε ο πρόεδρος του ΤΕΕ. Οι δηλώσεις του προέδρου αποτέλεσαν εμπαιγμό προς τους ΦΣ λαμβάνοντας υπόψη την συνολικότερη στάση του ΤΕΕ το προηγούμενο διάστημα με τις αστυνομοκρατούμενες συνεδριάσεις και τις προσπάθειες οι αλλαγές να γίνουν μακριά από τους μαζικούς φορείς (ΦΣ, σωματεία κλπ).

Άξια αναφοράς είναι και η αγωνιστική κατεύθυνση που επέλεξαν οι αδιόριστοι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί. Σχεδόν 3.000 εκπαιδευτικοί κινητοποιήθηκαν την Παρασκευή 2/3 στο Υπ. Παιδείας όπου αντί για τον υπουργό ήρθαν αντιμέτωποι με διμοιρίες των ΜΑΤ και τα χημικά τους. Έπειτα από συγκρούσεις μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομίας, οι εκπαιδευτικοί και οι φοιτητικοί σύλλογοι κατάφεραν και κατέλαβαν τον χώρο του Υπουργείου, όπου και πραγματοποίησαν συνέλευση. Αποτέλεσμα της συνέλευσης ήταν η απόφαση νέας κινητοποίησης την Παρασκευή 9/3 η οποία και έγινε παρά την υποβάθμισή της από τα επίσημα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών. Ο αγώνας αυτός συνεχίστηκε και με μαχητική κινητοποίηση την Παρασκευή 16/3 όπου ο χώρος του Υπουργείου καταλήφθηκε και πάλι παρά τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που το φρουρούσαν και πραγματοποιήθηκε και πάλι συνέλευση αγώνα μέσα σε αυτό από εκπαιδευτικούς, φοιτητές και μαθητές. Δίνεται έτσι η αρχή ο αγώνας αυτός να πάρει πανεκπαιδευτικά και συνολικότερα χαρακτηριστικά, να βάλει στο στόχαστρό του συνολικά το πολυνομοσχέδιο για την παιδεία και το νόμο Γαβρόγλου και το μέλλον που ετοιμάζουν για εκπαιδευτικούς, μαθητές και φοιτητές εξίσου. Πέρα όμως απ’ αυτό, αγώνας που δίνουν οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί έχει να μας διδάξει την μαχητική απάντηση, την αδιαμεσολάβητη οργάνωση και πάλη, κόντρα σε λογικές ανάθεσης, αναμονής και συνδιαλλαγής. Πάνω σ’ αυτή τη λογική, οι κινητοποιήσεις στις 22/3, 29/3 και 30/3 πρέπει να στηριχτούν ανάλογα και με κάθε τρόπο, καθώς και να πάρουν τα αναγκαία συνολικά πανεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά.
Με τα της σχολής μας όμως τι γίνεται;
Και ενώ έξω από την σχολή έρχονται μια σειρά απαντήσεις, θα λέγαμε ότι εντός της επικρατεί μια αδράνεια. Με την έναρξη του εξαμήνου έχουμε έρθει αντιμέτωποι με μια σειρά ζητήματα όπως τα μαζικά κοψίματα σε «συνήθως ύποπτα» μαθήματα (π.χ. Φωτο Ι), τα κοψίματα στις ΜΓΑ Ι και τις παράλογες απαιτήσεις για επανάληψη όλης της διαδικασίας των μετρήσεων από τους φοιτητές που κόπηκαν αλλά και το σύνηθες πια θέμα της πρακτικής για λίγους κι εκλεκτούς που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια με τις ΜΓΑ ΙΙ.
Η απάντηση και η λύση σ’ αυτά δεν θα έρθει από καμία καλή προσωπική διαπραγμάτευση με καθηγητές και υπεύθυνους, ούτε με κάποια ίσως προσωπική θυσία γιατί «τι να κάνουμε; δεν υπάρχει και άλλη λύση.», αλλά ούτε και με απεύθυνση σε κάποιους δήθεν «σωτήρες» που παρεμβαίνουν στον φοιτητικό σύλλογο για να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά μας για λογαριασμό μας με αντάλλαγμα μια ψήφο. Οι λύσεις θα δοθούν από εμάς για εμάς τους ίδιους, τις απαντήσεις θα τις βρούμε μόνο ψηλαφίζοντας τα ερωτήματα μέσα στις μαζικές συλλογικές μας διαδικασίες και τις νίκες θα τις πετύχουμε μόνο όλοι μαζί και για όλους.
Σε μία συγκυρία που ψηφίζονται συνεχώς νέα μέτρα και η επίθεση σε εργασία και εκπαίδευση βαθαίνει, που ερχόμαστε αντιμέτωποι με πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών, που οι φασιστικές επιθέσεις πληθαίνουν καθημερινά. Σε μία κατάσταση που στη σχολή δεν είναι δεδομένη ούτε η θέρμανση τον χειμώνα, που υπάρχουν και δίνονται χρήματα για ερευνητικά συνδεδεμένα με το στρατό και τις επιχειρήσεις και για εορτασμούς, αλλά όχι για υλικοτεχνικές ανάγκες, για σίτιση, στέγαση και συγγράμματα. Σε μία περίοδο που μας στερούν τα όνειρα και μας ταΐζουν με πατρίδες και εθνική ομοψυχία. Εμείς δεν θα αποδεχτούμε το μέλλον που μας επιβάλλουν, δεν συμβιβαζόμαστε και δεν συναινούμε στη πραγματικότητα τους. Μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες θα περιγράψουμε το μέλλον που μας αρμόζει, θα παλέψουμε για τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας!
ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ !