Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

ΤΟ ΑΙΜΑ ΝΕΡΟ …ΓΙΝΕΤΑΙ !


Ας πιάσουμε κάποια πράγματα από την αρχή. Ο φοιτητικός σύλλογος και οι διαδικασίες του δημιουργήθηκαν πάνω στην ανάγκη των καταπιεσμένων κομματιών των φοιτητών να οργανωθούν, να εκφραστούν και να διεκδικήσουν τη ζωή που τους αρμόζει μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου. Μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις, ο σύλλογος συζητούσε και συζητά τόσο για τα προβλήματα που προκύπτουν στη φοιτητική καθημερινότητα, όσο και από που πραγματικά προκύπτουν. Έτσι προκύπτει ο αποφασιστικός χαρακτήρας της διαδικασίας ώστε ενιαία να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να αντιπαλέψουν την επίθεση που δέχονται και όπως έχουν δείξει οι αγώνες του παρελθόντος να νικούν.
Σίγουρα όμως ο φοιτητικός σύλλογος και οι διαδικασίες του, παρά τις οποιεσδήποτε προβληματικές στη τωρινή συγκυρία, ΔΕΝ είναι απλά μία λίστα ανθρώπων που έρχονται σε κάποιες εκλογές και ψηφίζουν, ΔΕΝ είναι μία σφραγίδα ή μία υπογραφή σε ένα πανό ή ένα κείμενο.
Μπορεί σε αυτούς τους καιρούς οι φοιτητικοί σύλλογοι να χαρακτηρίζονται από μία στάση αδράνειας, να μην γίνονται μαζικές γενικές συνελεύσεις και οι φοιτητές να μην βλέπουν τη ζωή τους μέσα στη συλλογική δράση, αλλά να έχουν εγκλωβιστεί στη δύσκολη καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να ξεφύγουν ατομικά.
Οι καθεστωτικές δυνάμεις (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΣΚΤ) αξιοποιούν αυτή την κατάσταση ώστε να σαμποτάρουν τις διαδικασίες του συλλόγου και να απομακρύνουν ακόμη περισσότερο τους φοιτητές από αυτές. Ταυτόχρονα αγωνιστικές δυνάμεις, όχι απλά δεν προσπαθούν να αλλάξουν και να ανατρέψουν την αδράνεια, αλλά την εντείνουν και την εκμεταλλεύονται. Βλέπουμε για παράδειγμα διαχρονικά την ΚΝΕ να μιλάει για αγωνιστικά ΔΣ και να παρακάμπτει όποτε έχει τη δυνατότητα την Γενική Συνέλευση.
Πρόσφατα γίναμε θεατές στο ίδιο έργο με νέους πρωτ(αγωνιστές)… Το ΑΡΑΧΤΟ τη προηγούμενη βδομάδα, σε συνέχεια της στάσης του τους τελευταίους μήνες, αρχικά κατέθεσε ψήφισμα στο  Δ.Σ. του συλλόγου με περιεχόμενο τέτοιο ώστε να ενέχει την ΔΑΠ και τις ΠΑΣΠ. Ο μόνος στόχος της συγκεκριμένης κίνησης ήταν το ψήφισμα αυτό να υπογραφεί και να περάσει σαν «απόφαση του συλλόγου». Την επόμενη κιόλας μέρα ως φοιτητικός σύλλογος τοπογράφων, συμμετείχε στη συγγραφή και υπέγραψε δελτίο τύπου Φοιτητικών Συλλόγων. Δύο μέρες μετά τοποθετήθηκε και πάλι ως ΦΣ Τοπογράφων σε Γενική Συνέλευση συλλόγου των ΤΕΙ. Όλα τα παραπάνω με περιεχόμενο που δεν έχει καμία συνέχεια με τις πολιτικές αποφάσεις του συλλόγου μας. Είναι ξεκάθαρα κινήσεις καπελώματος και χρήσης του ΦΣ εργαλειακά. Και αυτό για να πετύχουν δια της εύκολης οδού το σχεδιασμό τους χωρίς καμία ανάδραση με τους ίδιους τους φοιτητές και τις από τα κάτω διαδικασίες τους. Χωρίς ούτε καν κάλεσμα των ίδιων των φοιτητών στην εν λόγω κινητοποίηση που ήταν και φαινομενικά απόφαση τους.
Όλα τα παραπάνω πιστεύουμε πως πρέπει να είναι ανοιχτά και γνωστά σε όλους τους φοιτητές, αφού από τη φύση τους δεν είναι ζητήματα δυνάμεων και παρατάξεων. Είναι ζητήματα που αφορούν συνολικά κάθε φοιτητή του συλλόγου που θέλει να αγωνιστεί και ως τέτοια χρήζουν κριτικής και αντιμετώπισης. Η παραταξιοποίηση του συλλόγου, που βλέπουμε να πραγματοποιείται από κάθε μπάντα δεν είναι ζήτημα πεφωτισμένων πολιτικών δυνάμεων και παρατάξεων αλλά του ίδιου του ΦΣ και το τι θα κάνει ο σύλλογος  πρέπει να προκύπτει με συλλογικό τρόπο.
Σε αυτή τη κατάσταση δεν επιλέγουμε να διαχειριστούμε την ήττα. Εμείς ως σχήμα δημιουργηθήκαμε, υπάρχουμε και δρούμε ΣΤΟ σύλλογο και ΓΙΑ το σύλλογο. Συμμετέχουμε στο σχήμα γιατί συνειδητοποιούμε ότι σε όλη αυτή τη κατάσταση που βιώνουμε και στη πολιτική επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στις ζωές μας, χρειάζεται να οργανώσουμε και να δημιουργήσουμε την δική μας πολιτική που θα μας φέρει σε θέση μάχης. Σε αυτό το σημείο θα μπορούσαμε για το δικό μας «συμφέρον» να κάνουμε ανάλογες κινήσεις. Αυτές όμως θα ήταν ευκαιριακές και θα πήγαιναν εν τέλει κόντρα στην πολιτική που είναι αναγκαίο να παράξουμε και στην αναζήτηση της δικής μας απάντησης.
Ως ΑΡ.Α.Χ.ΤΟ.-Ε.Α.Α.Κ. καλούμε τον καθένα/μία να μην παγιδευτεί στην πραγματικότητα που βιώνει, να σπάσει την απογοήτευση και την ηττοπάθεια. Στον ρεαλισμό της συνδιαχείρησης, του ανταγωνισμού και του ατομικού δρόμου που μας πλασάρουν, εμείς επιμένουμε στον ρεαλισμό της ανατροπής!