Στις 18 Σεπτεμβρίου του
2013, πέντε χρόνια πριν, ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός
από το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά, μέλους του δολοφονικού τάγματος εφόδου της
Χρυσής Αυγής στην περιοχή της Νίκαιας. Ο Παύλος δεν έγινε στόχος της φασιστικής
συμμορίας αυτής λόγω του χρώματος του δέρματος του, αλλά λόγω των πολιτικών
του ιδεών τις οποίες εξέφραζε μέσα από την μουσική του.
Μιλάμε συνεπώς για μια καθαρά πολιτική
δολοφονία η οποία ήρθε ως συνέχεια της δράσης του ναζιστικού αυτού τάγματος
εφόδου στις γειτονιές του Πειραιά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι πρωτοφανούς
αγριότητας επιθέσεις εναντίον Αιγύπτιων ψαράδων στην Ιχθυόσκαλα και μελών
του ΠΑΜΕ στο Πέραμα. Η πρόκληση αυτή δεν έμεινε αναπάντητη, αντιθέτως, οι
δρόμοι του Κερατσινίου, της Αθήνας και ολόκληρης της Ελλάδας πλημμύρησαν με
κόσμο και το "Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ" έγινε ένα με το
"Δεν θα περάσει ο φασισμός".
Οι εκατομμύρια ψυχές που απαίτησαν και
συνεχίζουν να απαιτούν, πέντε χρόνια μετά, πραγματική δικαίωση και απομόνωση
του ναζιστικού μορφώματος από την κοινωνία απέδειξαν και εξακολουθούν να
αποδεικνύουν πόσο μικρόψυχο είναι το ρατσιστικό δηλητήριο των δολοφόνων
Χρυσαυγιτών μπροστά στην δύναμη της αλληλεγγύης.
Η δολοφονία αυτή δεν ήρθε σαν κεραυνός εν
αιθρία, αλλά είναι άμεσο επακόλουθο της πολιτικής των κυβερνήσεων που έχουν
οδηγήσει την κοινωνία στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την απελπισία, το φόβο,
χτίζοντας έτσι μια κοινωνική συγκυρία στην οποία η Χρυσή Αυγή κατάφερε να
αναδειχθεί σαν «επίσημο» πολιτικό κόμμα σπέρνοντας το ρατσιστικό μίσος και την
τρομοκρατία. Δεν εμφανίσθηκε από το πουθενά. Δεν πρόκειται για την παραφωνία
στην κατά τα άλλα «αψεγάδιαστη» δημοκρατία μας, αλλά για
το πιο βίαιο τεκνό της χρόνιας, δομικής κρίσης που περνάει ο καπιταλισμός και
το πολιτικό σύστημα που τον συντηρεί. Κι ενώ η ίδια η Χ.Α.,
υποκριτικά, καταγγέλλει το «σάπιο πολιτικό κατεστημένο» φορώντας ένα δήθεν
αντιμνημονιακό προσωπείο, στην πράξη υπερασπίζεται στο μέγιστο των δυνατοτήτων
της, τα συμφέροντα των μεγαλοεφοπλιστών, το «η ρήξη σήμερα θα ήταν
εγκληματική ενέργεια σε βάρος του έθνους», το «ευρώ με σκληρούς όρους», την Ευρώπη-φρούριο των
πολέμων, των πογκρόμ και των φραχτών που πνίγουν χιλιάδες πρόσφυγες στα σύνορα
της.
Στην πραγματικότητα, οι χρυσαυγίτες δεν
πρόκειται ποτέ να συγκρουστούν με τα μνημόνια και τα επιχειρηματικά συμφέροντα
που αυτά ευνοούν. Αντίθετα, βάζουν στο στόχαστρο πρόσφυγες-μετανάστες, γείτονες
λαούς και όπως και στην περίπτωση του Παύλου, ανθρώπους που δεν σωπαίνουν και
στέκονται απέναντι στην βαρβαρότητα και τον μισανθρωπισμό τους. Σήμερα, η
φασιστική απειλή εξακολουθεί να γιγαντώνεται, όπως φάνηκε από τα συλλαλητήρια
για την ονοματολογία της ΠΓΔΜ που διοργανώθηκαν από εθνικιστικές δυνάμεις,
είχαν την στήριξη σύσσωμης της ελληνικής δεξιάς και στάθηκαν αφορμή για την
φασιστική ελίτ της χώρας να βγει στο προσκήνιο προβαίνοντας σε δολοφονικές
επιθέσεις (Κατάληψη Libertatia - Θέατρο Εμπρός κλπ).
Αυτή την απειλή μπορεί δεν πρόκειται να την
σταματήσει καμία κυβέρνηση και κανένα αστικό δικαστήριο. Η φασιστική απειλή θα
τσακιστεί από τους ίδιους που απειλούνται από αυτή. Θα την τσακίσει το μαζικό
εργατικό και ταξικό κίνημα στους χώρους δουλειάς, στις σχολές και στις
γειτονιές που προσπαθεί να αναπτυχθεί πολιτικά. Θα την τσακίσει το ενωτικό μαχητικό
αντιφασιστικό κίνημα στον δρόμο και σε κάθε προσπάθειά της να νομιμοποιηθεί στο
δημόσιο πεδίο.
Όλοι/ες στην συγκέντρωση στο Κερατσίνι (Παύλου Φύσσα 60) την
Τρίτη 18/9 στις 17:30 και την πορεία
προς τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά